#13 PAK JE RUST

Okee, stiekem moet ik toegeven dat ik dit briefje ook echt voor deze week had bedacht. Dit is namelijk de week geweest dat ik vier musicals moest spelen (zingen, ik zat in het achtergrondkoor van de schoolmusical). Erg intensief als je bedenkt dat de voorstellingen 3,5 uur per stuk duren, en als je bedenkt dat ik een ziekte heb.

Ziekte? Ziekte? Ja, ziekte. wil je weten wat? Kijk dan even op blz. 6 in dit 'tijdschrijft'.

Deze week was erg vermoeiend. Ik heb zelfs de een na laatste voorstelling jammer genoeg niet mee kunnen doen  :( Maar ik heb genoten. Ik heb genoten van alle tijd met mijn vrienden. We hebben echt de grootste lol samen gehad: op vrijdag zijn we voor de show met een aantal naar het pannenkoekenhuis geweest, op zaterdag hebben we volop 'vader-en-moedertje' gespeeld (ik herleef met deze vrienden echt mijn tweede jeugd momenteel), we hebben héél veel rare foto's gemaakt... 

Alleen tijdens de zaterdagmiddagvoorstelling was ik te moe. Ik heb op de bank in de lerarenkamer gelegen, super jammer. Maar ik heb wel mijn rust gepakt, toen ik hem nodig had. Terwijl ik daar normaal gesproken echt heel erg slecht in ben!! En ik heb de avondvoorstelling mee kunnen doen. En daar was ik al super blij mee! Ik moet blij zijn met wat ik wél kan, en niet verdrietig om wat ik niet kan. :)

liefs!